ریزگردها و رنج بی‌پایان مردم غرب کشور

به گزارش خبرنگار رویداد کرمانشاه ؛ زینب احمدیان ، استان هایی چون خوزستان ، ایلام، کرمانشاه و مناطق مرزی، بارها در صدر فهرست آلوده‌ترین نقاط کشور قرار گرفته‌اند؛ با هوایی که نه‌تنها قابل تنفس نیست، بلکه تهدیدی مستقیم برای سلامت عمومی به‌شمار می‌آید.

تأثیرات ریزگردها بر سلامت شهروندان کاملاً مشهود است، از افزایش چشمگیر بیماری‌های تنفسی و قلبی گرفته تا مشکلات چشمی، آلرژی‌های گسترده و آسیب‌های بلندمدت بر کودکان، سالمندان و گروه‌های حساس، اما آنچه بر تلخی این واقعیت می‌افزاید، بی‌تفاوتی و کم‌تحرکی نهادهای مسئول در مواجهه با این وضعیت است.

در حالی که بخشی از ریزگردها از خارج از مرزها وارد می‌شوند، دلایل داخلی بسیاری نیز در تشدید این بحران نقش دارند از جمله، خشک شدن تالاب‌ ها ، بیابان‌زایی ناشی از کاهش پوشش گیاهی، مدیریت نادرست منابع آبی و فقدان سیاست‌های بازدارنده و بلندمدت محیط‌زیستی، نمیتوان برای همیشه تقصیر را به گردن کشورهای همسایه انداخت، در حالی‌که عوامل مؤثر داخلی همچنان بی‌پاسخ مانده‌اند.

مقابله با این بحران نیازمند مجموعه‌ای از اقدامات هماهنگ، مستمر و علمی است، احیای تالاب‌ها با تأمین حق‌آبه واقعی، کاشت گونه‌های مقاوم گیاهی در مناطق بیابانی، همکاری‌های منطقه‌ای با کشورهای همسایه، استفاده از فناوری‌های نوین پایش هوا و همچنین تدوین برنامه‌ای جامع و الزام‌آور برای مدیریت گردوغبار از جمله اقداماتی است که باید در اولویت قرار گیرد و این برنامه باید همراه با تأمین بودجه مشخص، ضمانت اجرایی و نظارت مداوم باشد.

مردم مناطق غربی کشور حق دارند هوای پاک تنفس کنند، این حق طبیعی نباید در میان صفحات گزارش‌های بی‌اثر، وعده‌های تکراری و بودجه‌های ناکافی گم شود، ریزگردها صرفاً گرد و خاک نیستند؛ آن‌ها نماد بی‌توجهی به زیست انسانی، بی‌برنامگی مدیریتی و فراموشی عدالت زیست‌محیطی‌اند.

اکنون زمان آن رسیده است که نگاه‌ها از سطحی‌نگری عبور کند و با درک عمق فاجعه، گام‌های عملی و مؤثر برداشته شود، آینده‌ای پاک و سالم، تنها با اراده‌ای جمعی و تصمیم‌گیری‌هایی مسئولانه ممکن خواهد شد.