وقتی فرزندان ما را تماشا می‌کنند، نه فقط به ما گوش می‌دهند
بسیاری از پدر و مادرها نگران آینده‌ی فرزندشان‌اند: می‌خواهند مودب باشد، راستگو باشد، منظم، مسئولیت‌پذیر و مهربان. اما گاهی فراموش می‌کنند که این ویژگی‌ها با تکرار و تذکر کلامی به دست نمی‌آید؛ بلکه با مشاهده‌ی مداوم رفتار والدین در خانه، شکل می‌گیرد. وقتی پدر در برابر مشکلات آرام می‌ماند، کودک صبوری را یاد می‌گیرد. وقتی مادر با فروشنده با ادب برخورد می‌کند، کودک احترام را می‌فهمد. وقتی پدر و مادر در خانه با هم با محبت حرف می‌زنند، کودک عشق را از نزدیک تجربه می‌کند. در مقابل، فریاد، توهین، بی‌تفاوتی یا دروغ، بیش از هر تذکر تربیتی، تأثیری منفی...
